حقیقت این است که تداوم زندگی انسان در گرو مصرف مداوم و تولید و کشف مواد جدید است. در این میان هر جا مصرفی صورت گیرد پسماند و مواد‌زائدی بر جای می‌ماند. در گذشته تا زمانیکه جمعیت و نیاز و آز آن به میزان امروز نبود دفع پسماندها چندان مشکل¬ساز نبوده است. افزایش روز افزون جمعیت و بهره‌برداری انسان از منابع موجود در محیط‌زیست بواسطه استفاده از فناوری‌های پیشرفته بطور افسار گسیخته در جریان است که منجر به تولید انواع آلودگی‌ها در اجزای تشکیل دهنده محیط‌زیست گردیده است. داشتن محیط‌زیست سالم لازمه ادامه حیات بشر و سایر زیست‌مندان بر روی زمین است. توجه به ابعاد توسعه پایدار و هماهنگی بین مردم دستگاه¬های دولتی و غیردولتی برای نیل به توسعه¬ای متوازن و پایدار لازم و ضروری است. اینکه هر یک از افراد جامعه در برابر آنچه رخ می‌دهد خود را مسئول بدانند. افزایش حجم پسماندها به عنوان جزء باقی¬مانده از فرایند تولید محصول یا دریافت خدمات و استفاده¬های انسان و فعالیت بخش¬های تولیدی، صنعتی، خدماتی و کشاورزی به عنوان مسئله¬ای حائز اهمیت و نیازمند اتخاذ و تدوین برنامه‌های جامع مدیریتی می‌باشد.
پسماندها را می‌توان با بهرهمندی از دانش، فناوری موجود به عنوان منابع تولید سوخت، کاهش و صرفه‌جویی در انرژیهای مصرفی دانست از سوی دیگر بدلیل عدم مدیریت پسماندها، پسماندها نه تنها به عنوان منبعی برای تأمین غذای حیوانات به روشی کنترل نشدع و خارج از جیره غذایی مورد تأیید بلکه محلی برای تکثیر و زادآوری حیوانات و جانوران موذی و گزنده بویژه بویژه حشرات محسوب می¬گردد. که این موضوع باتوجه به اهمیت ایجاد و حفظ سلامت جامعه انسانی و رفاه انسان انجام اقدامات پیشگیرانه را می¬طلبد.